It’s not our beauty, but our being suppressed that needs to be acknowledged.
For that, you must have first seen our real beauty… only then you will see the real suppression.
Het is niet onze schoonheid, maar de uitgestotenheid van deze schoonheid die (h)erkend moet worden.
Daarvoor moesten we onze natuurlijke schoonheid die we AL zijn in ons samen zijn, terug kunnen zien. Alleen dan zie je dat juist zij is wie onderdrukt is: samen leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten